تور ارزان قطر: تشخیص زودهنگام سرطان ریه با یاری یک قطره خون! - مجله شرقیا

همراه ما باشید و با تور ارزان قطر از مروارید خلیج فارس دیدن کنید و زیبایی های شهر دوحه را در خاطراتتان ثبت کنید.

به گزارش ایسنا و به نقل از وب سایت رسمی بیمارستان عمومی ماساچوست (MGH)، سرطان ریه که از علت های اصلی مرگ و میر ناشی از سرطان به شمار می رود، معمولا در مراحل پایانی بیماری و زمانی که مقدار بقا بسیار پایین است، تشخیص داده می گردد.

سرطان ریه در مراحل ابتدایی، عمدتاً بدون علامت است و تصویربرداری با سی تی اسکن که روش کنونی برای تشخیص ضایعات ابتدایی سرطان ریه است، به علت هزینه بالا و خطر تشعشعات مکرر، نمی تواند یک آزمایش گسترده برای عموم مردم باشد.

آنالیز تازه پژوهشگران بیمارستان عمومی ماساچوست که با بودجه موسسه ملی سرطان آمریکا (NCI) صورت گرفته است، شواهدی را در خصوص قابلیت یک قطره خون برای آشکار کردن سرطان ریه در بیماران بدون علامت ارائه می دهد.

لئو چنگ (Leo Cheng)، سرپرست این پژوهش گفت: پژوهش ما، قابلیت ابداع یک دستگاه نظارت بسیار حساس را برای تشخیص زودهنگام سرطان ریه نشان می دهد.

مدل پیش بینی که ما ابداع نموده ایم، می تواند افرادی را شناسایی کند که ممکن است در معرض خطر سرطان ریه باشند. افرادی که نتایج مربوط به آن ها مشکوک باشد، برای ارزیابی بیشتر و تشخیص قطعی، به آزمایش های تصویربرداری مانند سی تی اسکن ارجاع داده می شوند.

چنگ و همکارانش، یک مدل پیش بینی نماینده سرطان ریه را براساس سوابق مربوط به متابولومیکس (Metabolomics) خون ساختند.

متابولومیکس با آنالیز متابولوم (Metabolome)، جریان های متابولیت سلولی را برای رمزگشایی حالت های سالم و پاتولوژیک تجزیه و تحلیل می نماید.

وجود سرطان ریه با فیزیولوژی و آسیب شناسی تغییر یافته آن، می تواند به بروز تغییراتی در متابولیت های خون منجر گردد که به وسیله سلول های سرطانی ریه فراوری یا مصرف شده اند.

پژوهشگران به یاری روش طیف نگاری با تشدید مغناطیسی (MRS)، سوابق متابولومیک خون را آنالیز کردند. روش طیف نگاری با تشدید مغناطیسی می تواند مجموعه ای از ترکیبات درون سلول های زنده را با میزان گیری واکنش های جمعی متابولیت ها آنالیز کند.

پژوهشگران، ده ها هزار نمونه خون ذخیره شده در بانک زیستی بیمارستان عمومی ماساچوست و منابع دیگر را مورد آنالیز قرار دادند و 25 بیمار را یافتند که به سرطان ریه سلول غیر کوچک (NSCLC) مبتلا بودند و نمونه خون آن ها در زمان تشخیص بیماری به دست آمده بود.

پژوهشگران، نمونه های به دست آمده از این بیماران را با نمونه های به دست آمده از 25 فرد سالم مقایسه کردند.

پژوهشگران ابتدا مدل آماری خود را آموزش دادند تا بتواند سرطان ریه را با آنالیز سوابق متابولومیک نمونه های خون بیماران تشخیص دهد و آن ها را با نمونه های به دست آمده از افراد سالم مقایسه کند.

سپس، آن ها اعتبار مدل خود را با استفاده از نمونه های خون همان بیماران تایید کردند که پیش از تشخیص سرطان ریه جمع آوری شده بودند. مدل پیش بینی توانست نتایجی را در خصوص افراد سالم و بیماران ارائه دهد.

چنگ گفت: این نتایج واقعا امیدوارنماینده بودند، زیرا آنالیز بیماری در مرحله ابتدایی باید تغییراتی را در سوابق متابولومیک خون تشخیص دهد که حد واسط میان مراحل سلامتی و بیماری هستند.

سپس، پژوهشگران مدل خود را با گروه متفاوتی متشکل از 54 بیمار مبتلا به سرطان ریه سلول غیر کوچک و با آنالیز نمونه های خون که پیش از تشخیص سرطان آن ها به دست آمده بودند، مورد آزمایش قرار دادند. نتایج تأیید کردند که پیش بینی های مدل، دقیق بوده اند.

نتایج مدل پیش بینی که از نمونه های خون پیش از تشخیص بیماری به دست آمده بودند، توانستند بقای پنج ساله بیماران را پیش بینی نمایند.

این نتایج ممکن است در راهنمایی راهبرد های بالینی و تصمیم گیری های درمانی، سومند باشند. آنالیز پیشین این پژوهشگران، ظرفیت متابولومیک مبتنی بر روش طیف سنجی رزونانس مغناطیسی را برای تفکیک کردن انواع سرطان و مراحل بیماری ها نشان داد.

برای تایید کردن استفاده از مدل های متابولومیک خون به عنوان ابزار نظارت ابتدایی بر سرطان ریه سلول غیر کوچک در مرحله بالینی، به آنالیز های بیشتری احتیاج است.

پژوهشگران در مرحله بعد، سوابق متابولومیک ویژگی های بالینی سرطان ریه را برای درک طیف متابولیک بیماری تجزیه و تحلیل خواهند کرد که ممکن است برای انتخاب درمان های هدفمند سودمند باشد.

آن ها سوابق متابولومیک بیش از 400 بیمار مبتلا به سرطان پروستات را نیز آنالیز نموده اند تا مدلی را ابداع نمایند که بین سرطان غیرفعال که احتیاج به نظارت دارد و سرطان تهاجمی تر که احتیاج به درمان فوری دارد، تمایز قائل گردد.

بعلاوه، پژوهشگران قصد دارند از همین فناوری برای آنالیز بیماری آلزایمر با استفاده از نمونه خون و مایع مغزی-نخاعی استفاده نمایند.

این پژوهش، در مجله PNAS به چاپ رسید.