توصیه های ایمنی برای دارو دادن به بچه ها؛ کدام داروها خطرناک هستند؟ - مجله شرقیا

به گزارش سلامت نیوز به نقل از وات تو اکسپکت، اگر نوزاد یا کودک نوپای شما به سرماخوردگی یا ویروس دیگری مبتلا است و بیش از نوازش معمولی، مایعات و استراحت احتیاج دارد، ممکن است پزشک برای او دارو تجویز کند؛ اما قبل از اینکه به داروخانه بروید، باید مطمئن شوید که دارویی دریافت می کنید که برای کودک شما بی خطر است و دوز های مناسب برای مصرف را می دانید.

نحوه دارو دادن به نوزاد یا کودک نوپا

هرگز به نوزاد زیر 2 ماه هیچ دارویی ندهید، حتی دارو های بدون نسخه که به وسیله پزشک توصیه یا تجویز نشده است.

فقط دو داروی ضد درد و تب را برای نوزادان و بچه ها نوپا در نظر بگیرید. استامینوفن (مانند تیلنول) برای نوزادان 2 ماهه و بزرگتر و ایبوپروفن (مانند بچه موترین یا ادویل) برای بچه ها 6 ماهه و بزرگتر.

هرگز به نوزاد یا کودک نوپا دارویی که برای بچه ها بزرگتر یا بزرگسالان در نظر گرفته شده است ندهید.

برای جلوگیری از خفگی، هنگام ارائه دارو، گونه های کودک خود را فشار ندهید، بینی او را نگیرید و سر او را به عقب نکشید.

اگر کودک شما به مقدار کافی بزرگ شده است که می تواند بنشیند، دارو را در حالت نشسته با نوزاد خود بدهید. اگر کودک شما هنوز نمی تواند بنشیند، قطره چکان را به سمت داخل گونه او بگیرید در حالی که او را کمی بالا نگه دارید تا از خفگی جلوگیری کنید.

قطره چکان را به سمت پشت دهان کودک خود نگیرید، زیرا ممکن است باعث خفگی گردد.

اگر کودک شما در مقابل مصرف دارو مقاومت می نماید، سعی کنید به آرامی یا بلافاصله پس از ارائه دارو یک پستانک برای مکیدن به او بدهید، زیرا عمل مکیدن به دارو یاری می نماید تا به جایی که باید، برسد.

دارو های مضر برای نوزادان و بچه ها نوپا

وقتی صحبت از ایمنی دارو برای نوزادان و بچه ها نوپا می گردد، بعضی دارو ها ممکن است مضر باشند که شامل موارد زیر می گردد:

دارو های سرفه و سرماخوردگی

مطالعات نشان داده اند که دارو های ضدسرفه و سرماخوردگی علائم این بیماری ها را متوقف نمی نمایند یا سرفه را ساکت نمی نمایند و حتی ممکن است باعث ایجاد عوارض جانبی جدی مانند ضربان قلب سریع و تشنج در بچه ها شوند.

به همین علت است که آموزشگاه اطفال آمریکا (AAP) می گوید دارو های سرفه و سرماخوردگی فقط بایدبرای بچه های که حداقل 4 سال دارند و با تأیید پزشک اطفال استفاده گردد. در غیر این صورت، AAP توصیه می نماید تا حداقل 6 سالگی بچه ها صبر کنید تا دارو های سرماخوردگی که به طور خاص برای آن ها طراحی شده است و فقط با تأیید پزشک به آن ها داده گردد.

آسپرین (و هر چیزی که حاوی سالیسیلات باشد)

پزشکان سال ها به والدین هشدار داده اند که به بچه ها خود آسپرین بدهند، اما این پیغام تکرار می گردد: به بچه ها کمتر از 19 سال آسپرین ندهید، زیرا با آغاز سندرم ری مرتبط است، یک بیماری نادر، اما بسیار جدی که بر کبد و مغز تأثیر می گذارد.

اگرچه تحقیقات در خصوص آسپرین به سختی انجام می گردد، بنیاد ملی سندرم ری توصیه می نماید از دادن هر گونه دارویی که حاوی هر شکلی از سالیسیلات است به بچه ها خودداری کنید، بنابراین فهرست مواد تشکیل دهنده روی برچسب دارو ها را به دقت بخوانید.

سوالاتی که باید از داروساز خود بپرسید

دریافت دارو برای کودک شما به چیزی بیش از برداشتن دارو از داروخانه احتیاج دارد: شما باید دوز دارو، نحوه و زمان مصرف آن و عوارض جانبی را در میان جزئیات دیگر بدانید.

پزشک اطفال شما باید بیشتر این اطلاعات را در اختیار شما قرار دهد، اما شما بعلاوه می توانید با داروساز صحبت کنید تا مطمئن باشید.

اگر به فرزندتان داروی OTC می دهید، برچسب پشتی آن را آنالیز کنید.

برای دارو های تجویزی، جزوه ای را که داخل جعبه است بخوانید؛ در هر صورت، هر گونه سوالی را با داروساز خود مطرح کنید.

در اینجا چند مورد است که بهتر است قبل از رفتن به خانه درباره آن ها اطلاعات کسب کنید:

آیا معادل های عمومی (یعنی مقرون به صرفه تر) برای این داروی با نام تجاری وجود دارد؟

دارو قرار است چه کار کند؟

دارو چگونه باید نگهداری گردد؟

آیا باید قبل از غذا داده گردد یا همراه غذا؟ آیا می توانم آن را با غذا یا شیر مخلوط کنم؟

آیا جایگزین هایی وجود دارد که به دوز های روزانه کمتری احتیاج دارد (اگر سه بار در روز داده گردد)؟

اگر یک نوبت را فراموش کنم، آیا دفعه بعد باید دو برابر کنم؟

چه مدت باید انتظار داشته باشم که بهبودی را ببینم؟

اگر بهبودی ندیدم چه زمانی باید با پزشک تماس بگیرم؟

آیا کودک من باید نسخه کامل را تمام کند؟

آیا عوارض جانبی رایجی وجود دارد که باید مراقب آن باشم؟

اگر کودک من داروی دیگری مصرف می نماید، آیا باید نگران هرگونه تداخلی باشم؟

آیا دارو می تواند بر شرایط سلامت مزمن کودک من (در صورت وجود) تأثیر بگذارد؟

چگونه کودک نوپام را وادار به مصرف داروی مایع کنم؟

آیا می توانید دارو را به دو بطری تقسیم کنید که هر کدام برچسب مخصوص به خود را دارند تا یکی در خانه و دیگری در مهدکودک (در صورت وجود) نگهداری گردد؟

هنگام دادن دارو به کودک، نکات زیر را رعایت کنید:

همواره ابتدا با پزشک صحبت کنید: شما نباید به کودک در هر سنی هیچ دارویی یا حتی نسخه قدیمی که برای کودک شما نوشته شده است، بدون دریافت تاییدیه خاص از پزشک برای هر بیماری بدهید، مگر اینکه پزشک به شما توصیه نموده باشد (مثلاً هر زمان که کودک شما مبتلا شده باشد. تب 102 درجه فارنهایت، استامینوفن بدهید، یا هر زمان که خس خس آغاز شد از دارو های آسم بهره ببرید.)

با دارو های گیاهی مانند هر داروی دیگری برخورد کنید: هیچ کس واقعا نمی داند که آیا بسیاری از گیاهان برای نوزادان و بچه ها نوپا بی خطر هستند یا خیر. مکمل های گیاهی به طور کامل به وسیله سازمان غذا و دارو (FDA) تنظیم نمی شوند، به این معنی که ممکن است بیشتر از آنچه روی برچسب تبلیغ می گردد، یک ماده فعال دریافت کنید یا ممکن است حاوی آلاینده های دیگری باشد. همه این ها به این معنی است که دارو های گیاهی باید مانند هر داروی دیگری فقط با تأیید پزشک به کودک شما داده گردد. این شامل دارو های گیاهی است که مدعی درمان قولنج، دندان درآوردن و گاز معده هستند.

فقط از دارو های ساخته شده برای بچه ها بهره ببرید: بچه ها نمی توانند دوز های کمتری از دارو های بزرگسالان مصرف نمایند. بدن بچه ها کمتر پیشرفته است و یک داروی بزرگسالان (که به طور خاص برای بدن بزرگسالان فرموله شده است) نه تنها می تواند بر روی آن ها بسیار متفاوت عمل کند، بلکه می تواند عوارض جانبی جدی نیز ایجاد کند. هنگام انتخاب دارو برای نوزاد یا کودک نوپا، خود را به دارو های موجود برای بچه ها و دارو هایی که پزشک اطفال تجویز می نماید محدود کنید.

دستورالعمل ها را با دقت بخوانید: بروشور و یا برچسب دارو را به دقت بخوانید. قانون کلی هنگام مقدار گیری دوز، پیروی از توصیه های وزن است - حتی اگر بسته یک دوز بر اساس وزن کودک شما و دوز متفاوت بر اساس سن او پیشنهاد کند. اگر دستورالعمل ها با دستورالعمل های پزشکتان مغایرت دارد یا برای سن کودک شما معین نشده است، ابتدا با پزشک یا داروساز تماس بگیرید. دستورالعمل های مربوط به زمان، تکان دادن و دادن با یا بدون غذا را دنبال کنید.

همانطور که در نظر گرفته شده بهره ببرید: مگر اینکه پزشک شما توصیه دیگری کند، فقط از یک دارو برای درمان علائم ذکر شده روی برچسب یا درج شده بهره ببرید و دارو را بیشتر از زمان تجویز شده مصرف نکنید.

از دوز زیاد خودداری کنید: هرگز به نوزاد یا کودک نوپای خود بیش از یک دارو در یک زمان ندهید بدون اینکه ابتدا با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید. بعضی از ترکیبات ناایمن هستند و بسیاری از والدین به طور تصادفی دوز های بیشتری از دارو مصرف می نمایند. همواره زمان و مقدار مصرف دارو به فرزندتان را ثبت کنید تا تصادفاً دوز بیشتری تجویز نکنید یا از مصرف آن صرفنظر کنید. سعی کنید از یک تکه کاغذ روی در یخچال یا یک سند مشترک (یادداشت ها یا وظایف یا یادآوری ها) با هر مراقب دیگری برای پیگیری بهره ببرید. اگر کمی دیر به کودک خود دوز می دهید، استرس نداشته باشید - فقط با دوز زیر به برنامه خود برگردید.

فهرست مواد تشکیل دهنده را آنالیز کنید: مواد فعال دارویی را که تجویز می کنید بدانید تا از دادن تصادفی دو دارو با یک ماده فعال به کودک به طور همزمان اجتناب کنید - احتمالاً باعث مصرف بیش از حد می گردد. خواندن فهرست مواد تشکیل دهنده بعلاوه به شما نشان می دهد که آیا این دارو حاوی چیزی است که ممکن است کودک شما به آن حساسیت داشته باشد یا خیر.

از دارو های تاریخ مصرف گذشته دوری کنید: دارو هایی که تاریخ مصرف آن ها تمام شده است نه تنها قدرت کمتری دارند، بلکه ممکن است دچار تغییرات شیمیایی شده باشند که می تواند آن ها را کاملاً خطرناک کند.

هرگز داروی نسخه ای را که برای شخص دیگری در نظر گرفته شده است به فرزندتان ندهید: در حالی که ممکن است وسوسه انگیز باشد که از رفتن به مطب پزشک اطفال صرف نظر کنید و آنتی بیوتیک های به جای مانده خواهر بزرگتر خود را به نوزاد خود بدهید، این کار را نکنید. فقط به این علت که کودک 5 ساله شما از یک دارو بهره مند شده است، به این معنی نیست که فرزند 2 ساله شما نیز می تواند از آن استفاده کند. به علاوه، مصرف دارو های شخص دیگری می تواند برای کودک شما بسیار خطرناک باشد.

چراغ ها را روشن کنید: اگر در ساعات اولیه صبح دارو مصرف می کنید، مطمئن شوید که می توانید به وضوح دارو را ببینید و هوشیار باشید؛ برچسب های بسته ها را در نور خوب بخوانید تا قاشق چای خوری را با قاشق غذاخوری یا هر چهار ساعت را با هر دو ساعت اشتباه نگیرید.

با دقت مقدار گیری کنید: هنگامی که دوز صحیح را مشخص کردید، دارو را در فنجانی که همراه آن است بریزید یا از قاشق، قطره چکان یا فنجان دارویی مدرج بهره ببرید.

فقط در صورت توصیه پزشک با غذا مخلوط کنید: بعلاوه مطمئن شوید که کودک شما تمام شیشه یا فنجان (و بنابراین کل دوز دارو) را تمام می نماید.

پس از هر گونه اختلال دارویی محافظه کار باشید: اگر کودک یا کودک نوپا یک دارو را تف یا استفراغ کرد، بهتر است دوز دوم را بدون مشورت با داروساز یا پزشک خود تجویز نکنید، زیرا مصرف کم دوز خطر کمتری نسبت به مصرف بیش از حد دارد. حتماً در خصوص آنتی بیوتیک ها با پزشک مشورت کنید، زیرا مصرف دوز کامل طبق توصیه پزشک، اهمیت ویژه ای دارد.

دوره کامل آنتی بیوتیک را مصرف کنید: با توجه به این نکته، اگر پزشک اطفال شما برای کودک نوپا آنتی بیوتیک تجویز می نماید، مطمئن شوید که او دوره کامل را می گذراند؛ قطع مصرف آنتی بیوتیک در اواسط دوره می تواند به باکتری های ماندگار فرصت رشد مجدد بدهد؛ در نتیجهه کودک بیمار دوباره احتیاج به یک دوره دیگر (احتمالا قوی تر) از آنتی بیوتیک. خواهد داشت. اولین بار بیماری را در جوانه خفه کنید و آنتی بیوتیک را تمام کنید.

دارو ها را در مکان امن نگهداری کنید: داروی نوزادان و بچه ها نوپا (و بعلاوه برای بزرگسالان در خانه) را دور از دسترس بچه ها و در جای خشک و خنک نگهداری کنید. این بدان معناست که شما باید از قرار دادن آن ها در کابینت های حمام خودداری کنید، جایی که رطوبت حمام و دوش می تواند به قدرت دارو آسیب برساند. بعلاوه به یاد داشته باشید که پس از مصرف دارو ها را کنار گذاشته و بدون مراقبت نگذارید؛ آن ها را به سرعت کنار بگذارید تا در نهایت در دستان کوچک بچه هاتان قرار نگیرند. این در خصوص دارو های شما نیز صدق می نماید، از جمله دارو هایی که به صورت روزانه مصرف می شوند که می توانند برای کودک یک اسباب بازی یا جعبه آب نبات فریبنده به نظر برسند.

به مراقبان کودک هشدار بدهید: اگر کودک شما در مهدکودک است یا نزد مراقب دیگری می ماند، مطمئن شوید که او دستورالعمل های روشنی در خصوص نحوه استفاده از دارو دارد. مراکز مراقبت از کودک دارای مجوز برای تجویز هر گونه داروی تجویزی و بدون نسخه (از جمله ویتامین ها) به فرم های خاصی احتیاج دارند. از مهدکودک خود در خصوص این خط مشی بپرسید تا بدانید که در صورتی که کودک شما احتیاج به تکمیل نسخه برای چیزی مانند عفونت گوش در حین مراقبت دارد، چه انتظاری داشته باشید.

دارو را آب نبات یا درمان صدا نکنید: در حالی که انجام این کار ممکن است به طور موقت باعث همکاری نوزاد یا کودک نوپا گردد، اگر کودک شما بعداً دارو را پیدا کند و تصمیم بگیرد درمان را امتحان کند، این نوع ارتباط می تواند منجر به مصرف بیش از حد گردد. ویتامین ها و دارو ها اغلب برای کودک مانند آب نبات به نظر می رسند و این سردرگمی را بیشتر می نماید.

سوال بپرسید: اگر هرگز مطمئن نیستید که به نوزاد یا کودک نوپا خود دارو بدهید یا اگر به نظر می رسد کودک شما واکنش نامطلوبی دارد، با پزشک تماس بگیرید.

باید مقدار کافی خوش شانس باشید که نوزاد یا کودک نوپایی داشته باشید که با تماشا قطره چکان دارو با خوشحالی با آن کنار می آید، چرا که اغلب بچه ها از مصرف دارو اجتناب می نمایند؛

دانستن این ترفند ها برای دادن دارو به بچه ها می تواند یاری نماینده باشد:

سعی کنید قبل از غذا دارو را به کودک نوپا بدهید، مگر اینکه به شما دستور داده شده که دارو را با معده پر یا بعد از غذا بدهید، سعی کنید آن را قبل از صبحانه، ناهار یا شام مصرف کنید. ممکن است کودک شما زمانی که گرسنه است بیشتر بپذیرد.

از جوانه های چشایی دوری کنید، جوانه های چشایی در جلو و مرکز سطح زبان قرار دارند. با قرار دادن دارو در پشت لثه و داخل گونه، آن ها را دور بزنید، جایی که بدون ضربه زدن به جوانه های چشایی از گلو پایین می رود. این احتیاج به کمی مهارت دارد و با گذشت زمان تسلط بیشتری پیدا می کنید

دارو را خنک نگه دارید، اگر داروساز شما می گوید سرد کردن دارو روی قدرت اثر نمی گذارد، سعی کنید آن را در یخچال بگذارید تا طعم آن کمتر معین گردد. در غیر این صورت، ابتدا یک بطری خنک، یک کیسه غذای مشبک با میوه های یخ زده یا یک بستنی به کودک بدهید تا زبان او کمی خنک و بی حس گردد تا طعم دارو برای او قوی نباشد.

در پی طعم های سرگرم نماینده باشید:از داروساز خود یک طعم دهنده مورد تایید FDA مانند FLAVORx که می تواند با طعم بد بسیاری از دارو ها مقابله کند، بخواهید.

عوارض جانبی دارو های شیرخوار و بچه ها که باید مراقب آن ها بود

بعضی از بچه ها ممکن است هنگام مصرف انواع خاصی از دارو ها عوارض جانبی داشته باشند. در اینجا مواردی است که باید در کودک یا کودک نوپا مراقب باشید:

اسهال

تغییر در فعالیت یا خلق و خو (مانند افزایش گیجی یا خواب آلودگی)

عرق کردن یا برافروختگی

بثورات غیر قابل شرح

تورم

ضربان قلب سریع

اگر متوجه شدید که کودکتان مشکل تنفسی دارد یا علائم دیگری از ناراحتی دارد، با 115 تماس بگیرید