کاخ جو باتیستا اسپینولا در جنوا: گوهری از تاریخ و معماری ایتالیا
به گزارش مجله شرقیا، کاخ جو باتیستا اسپینولا (Palace of Gio Battista Spinola)، که بعدها به نام کاخ دوریا نیز شناخته شد، یکی از بناهای تاریخی و معماری برجسته شهر جنوا در ایتالیا است. این کاخ در پلاک 6 ویا گاریبالدی (Via Garibaldi)، خیابانی که خود نمادی از شکوه و عظمت جمهوری جنوا در دوران طلایی آن به شمار می‌رود، قرار گرفته است. اهمیت این بنا تنها به زیبایی ظاهری و قدمت آن محدود نمی‌شود؛ کاخ اسپینولا بخشی از مجموعه ارزشمند "پالازی دی رولی" (Palazzi dei Rolli) است، سیستمی از کاخ‌های اشرافی که در سال 2006 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند. این کاخ‌ها، از جمله کاخ اسپینولا، در قرن شانزدهم میلادی به عنوان اقامتگاه‌های خصوصی مجلل ساخته شدند و برای میزبانی از مهمانان عالی‌رتبه و مقامات دولتی جمهوری جنوا در نظر گرفته شده بودند، امری که نشان‌دهنده نقش عمومی این فضاهای خصوصی در ساختار سیاسی و اجتماعی آن دوران است.
ویا گاریبالدی، که در گذشته "استرادا نووا" یا "خیابان نو" نامیده می‌شد، خود یک پروژه شهرسازی پیشگام و منحصربه‌فرد در اروپای قرن شانزدهم بود. این خیابان و کاخ‌های باشکوه آن، تجلی قدرت مالی، نفوذ سیاسی و توان دریایی جمهوری جنوا در اوج شکوفایی‌اش بودند. همانطور که منابع تاریخی اشاره دارند، "استراده نووه و سیستم کاخ‌های رولی... اولین نمونه در اروپا از یک پروژه توسعه شهری است که توسط یک مقام عمومی در یک چارچوب واحد تقسیم‌بندی شده است". این امر نشان می‌دهد که جنوا نه تنها در عرصه تجارت و امور مالی، بلکه در زمینه برنامه‌ریزی شهری نیز در زمان خود نوآور و پیشرو بوده است. ساخت چنین خیابان باشکوهی با کاخ‌های مجلل، صرفاً احداث مجموعه‌ای از خانه‌های زیبا نبود، بلکه یک بیانیه قدرتمند شهری و سیاسی از سوی جمهوری و خانواده‌های اشرافی آن به شمار می‌رفت. بنابراین، موقعیت کاخ اسپینولا در این خیابان نمادین، خود بر اهمیت و اعتبار تاریخی آن می‌افزاید.
برای دریافت مشاوره و خدمات تخصصی گردشگری و سفر به سراسر دنیا با مجری مستقیم تورهای مسافرتی و گردشگری همراه باشید.
خاندان اسپینولا: شکوه و نفوذ در جمهوری جنوا
خاندان اسپینولا، یکی از قدیمی‌ترین، برجسته‌ترین و قدرتمندترین خانواده‌های اشرافی جنوا و حتی اروپا محسوب می‌شود. این خانواده از قرن دوازدهم میلادی در صحنه سیاسی، اقتصادی و نظامی جمهوری جنوا حضوری فعال و تأثیرگذار داشت. پس از اصلاحات آندریا دوریا در سال 1528، که به ایجاد "آلبرگوها" (Alberghi) یا جناح‌های سیاسی اشرافی منجر شد، خاندان اسپینولا اولین و یکی از مهم‌ترین آلبرگوها را تشکیل داد و بدین ترتیب نفوذ خود را در ساختار قدرت جمهوری تثبیت کرد.
در طول قرن‌ها، اعضای متعددی از این خاندان به مناصب عالی دست یافتند، از جمله دوج‌های جمهوری جنوا، کاردینال‌های کلیسای کاتولیک، بانکداران بانفوذ و ژنرال‌های نظامی برجسته. آنها همچنین از طریق ازدواج و اتحادهای سیاسی با بسیاری از خاندان‌های مهم و حتی سلطنتی اروپا ارتباط داشتند. قدرت خاندان اسپینولا تنها از طریق مناصب سیاسی تأمین نمی‌شد؛ بلکه شبکه‌های مالی گسترده، از جمله بانکداری برای سلطنت اسپانیا، و مالکیت‌های فئودالی وسیع در مناطق مختلف، پشتوانه اقتصادی محکمی برای این خانواده فراهم می‌آورد. به عنوان مثال، منابع نشان می‌دهند که "جنوا وارد مدار اسپانیا شد و این امر گسترش تجاری آن را به متصرفات اسپانیایی دنیای جدید امکان‌پذیر ساخت. جنوایی‌ها بانکداران سلطنت اسپانیا شدند" و شخصیت‌هایی مانند آمبروز اسپینولا در خدمت تاج و تخت اسپانیا به شهرت رسیدند. همچنین، خرید املاک فئودالی گسترده توسط افرادی مانند جووانی باتیستا اسپینولا، اولین دوک سن پیترو، نشان‌دهنده سرمایه‌گذاری این خانواده در زمین‌داری و افزایش منابع درآمدی آنها بود. این ثروت عظیم و منابع مالی متنوع (شامل تجارت، بانکداری و کشاورزی) پایه‌ای برای قدرت سیاسی و اجتماعی خانواده اسپینولا و توانایی آنها برای سرمایه‌گذاری در پروژه‌های ساختمانی بزرگ و باشکوه، از جمله کاخ مورد بحث، بود. این کاخ‌ها نه تنها اقامتگاه‌هایی مجلل، بلکه نمادهایی از قدرت، ثروت و اعتبار خاندان اسپینولا در جنوا و فراتر از آن بودند.
بنیان‌گذاری کاخ: رؤیای برادران اسپینولا
ساخت کاخ باشکوهی که امروزه به نام کاخ جو باتیستا اسپینولا یا کاخ دوریا شناخته می‌شود، در سال 1563 میلادی به سفارش دو برادر از خاندان اسپینولا، جووانی باتیستا اسپینولا و آندریا اسپینولا، از شاخه ورگانیی (Vergagni) این خانواده آغاز شد. این کاخ، سومین کاخ خانواده اسپینولا در خیابان نو (استرادا نووا) محسوب می‌شد. مدت کوتاهی پس از شروع ساخت، در سال 1566، آندریا اسپینولا سهم خود از مالکیت کاخ را به برادرش، جووانی باتیستا، منتقل کرد و بدین ترتیب، جووانی باتیستا مالک انحصاری این بنای در حال ساخت شد.
طراحی و معماری این کاخ به دو تن از معماران برجسته آن دوران سپرده شد: برناردینو کانتونه (Bernardino Cantone) و جووانی باتیستا کاستلو (Giovanni Battista Castello) که به ایل برگاماسکو (Il Bergamasco) نیز شهرت داشت. ساخت کاخ با سرعت قابل توجهی پیش رفت و در سال 1567 میلادی، تنها چهار سال پس از آغاز، به پایان رسید. انتخاب معماران طراز اول و سرعت چشمگیر در تکمیل بنا، نشان‌دهنده جاه‌طلبی، عزم راسخ و همچنین منابع مالی قابل توجه بانیان آن، یعنی برادران اسپینولا، است. این همکاری اولیه و سپس انتقال مالکیت به یکی از برادران، می‌تواند نشانه‌ای از برنامه‌ریزی مشترک اولیه و سپس تصمیمی برای تمرکز مالکیت باشد که ممکن است دلایل مالی، شخصی یا مربوط به مسائل جانشینی داشته است. چنین پروژه‌های عظیمی نیازمند سازماندهی دقیق و منابع مالی پایدار بودند که خاندان اسپینولا به خوبی از عهده تأمین آنها برآمدند.
در ادامه، مشخصات کلیدی این کاخ در جدولی ارائه شده است تا اطلاعات اساسی آن به سرعت در دسترس خواننده قرار گیرد:
| ویژگی | توضیح |
|---|---|
| نام‌های دیگر | کاخ دوریا (Palazzo Doria)، کاخ آندریا و جو باتیستا اسپینولا (Palazzo Andrea e Gio. Batta Spinola) |
| مکان | ویا گاریبالدی 6، 16124، جنوا، ایتالیا (Via Garibaldi 6, Genoa, Italy) |
| دوره ساخت | 1563 - 1567 |
| بانیان اولیه | جووانی باتیستا اسپینولا و برادرش آندریا اسپینولا (از شاخه ورگانیی خاندان اسپینولا) |
| معماران | برناردینو کانتونه (Bernardino Cantone)، جووانی باتیستا کاستلو (Giovanni Battista Castello - Il Bergamasco) |
| سبک معماری | رنسانس، منریسم جنوایی |
| اهمیت | بخشی از مجموعه کاخ‌های رولی (Palazzi dei Rolli)، میراث جهانی یونسکو از سال 2006 |
| مالکیت اولیه | خاندان اسپینولا |
| مالکیت بعدی | خاندان دوریا (از سال 1723) |
| کاربری فعلی | عمدتاً دفاتر اداری شرکت‌های خصوصی ، بخش‌هایی ممکن است در مناسبت‌های خاص (مانند روزهای رولی) قابل بازدید باشند، هرچند به طور معمول برای گردشگران بسته است. |
معماری باشکوه در قلب "استرادا نووا"
کاخ جو باتیستا اسپینولا با نمای مکعبی و باابهت خود، حضوری قدرتمند در ویا گاریبالدی دارد و نمونه‌ای برجسته از معماری کاخ‌های اشرافی جنوا در قرن شانزدهم به شمار می‌رود. یکی از ویژگی‌های نوآورانه و قابل توجه در طراحی این کاخ، سازماندهی فضایی طبقه همکف آن است که بر اساس مفهومی موسوم به "تلسکوپ نوری" (cannocchiale ottico) شکل گرفته است. این طراحی هوشمندانه، یک ارتباط بصری مستقیم و ممتد بین ورودی اصلی (دهلیز)، حیاط مرکزی و باغ معلق در انتهای بنا ایجاد می‌کند. به این ترتیب، از همان بدو ورود، چشم‌اندازی عمیق و پیوسته از فضاهای مختلف کاخ در برابر دیدگان قرار می‌گیرد. حیاط مرکزی، که با ستون‌هایی زیبا احاطه شده (colonnaded courtyard)، به وسیله یک دیافراگم ستون‌دار از باغ معلق کوچک اما دلپذیر (small but graceful hanging garden) در انتهای آن جدا می‌شود، اما این جداسازی به گونه‌ای است که ارتباط بصری همچنان حفظ می‌شود. این رویکرد در طراحی، فراتر از تأمین نیازهای عملکردی صرف، تجربه‌ای فضایی و بصری پویا و چشم‌نواز را برای ساکنان و بازدیدکنندگان فراهم می‌آورد و نشان‌دهنده درک پیچیده‌ای از پرسپکتیو، نور و توالی فضایی است که از ویژگی‌های معماری پیشرفته دوره رنسانس و منریسم محسوب می‌شود.
فضای داخلی کاخ نیز با تزئینات هنری باشکوهی آراسته شده است که نشان‌دهنده سلیقه هنری و تمایل به نمایش اعتبار و فرهنگ توسط خاندان اسپینولا است. نقاشی‌های دیواری (فرسکو) متعددی توسط آندریا سمینو (Andrea Semino) و برادرش اوتاویو سمینو (Ottavio Semino) در بخش‌های مختلف کاخ اجرا شده‌اند. این نقاشی‌ها مضامین متنوعی را در بر می‌گیرند؛ از یک سو، صحنه‌هایی از اساطیر کلاسیک، مانند "عشق خدایان" (از جمله مشتری و دافنه، نپتون و پروسرپینا، ونوس و آدونیس، مشتری و اروپا، و مشتری و آنتیوپ)، که مورد علاقه کارفرمایان و اشراف جنوایی در آن دوره بود، به تصویر کشیده شده‌اند. از سوی دیگر، بخش قابل توجهی از این نقاشی‌ها به نمایش افتخارات، دستاوردها و اقدامات برجسته اعضای خاندان اسپینولا اختصاص یافته است که نشان‌دهنده غرور خانوادگی و تمایل به جاودانه ساختن نام و اعتبار این خاندان است. علاوه بر آثار برادران سمینو، شواهدی از هنر لوکا کامبیازو (Luca Cambiaso)، یکی دیگر از نقاشان بزرگ جنوایی، در سقف یکی از سالن‌های نشیمن جانبی کاخ دیده می‌شود که اپیزودهایی از "غرور مجازات‌شده" را به تصویر می‌کشد. این دوگانگی در انتخاب مضامین تزئینی (اساطیری و خانوادگی) به خوبی نشان می‌دهد که چگونه اشراف جنوا خود را هم در چارچوب فرهنگ کلاسیک اروپایی و هم به عنوان بازیگران مهم تاریخ محلی و خانوادگی خود می‌دیدند. کاخ، در واقع، به صحنه‌ای برای نمایش این هویت دوگانه و تثبیت جایگاه اجتماعی و فرهنگی خاندان اسپینولا تبدیل شده بود.
نقش کاخ در نظام "پالازی دی رولی" و ثبت جهانی یونسکو
اهمیت کاخ جو باتیستا اسپینولا فراتر از ارزش‌های معماری و هنری فردی آن است و با سیستم منحصربه‌فردی به نام "پالازی دی رولی" (Palazzi dei Rolli) پیوند خورده است. این سیستم، که در سال 1576 توسط سنای جمهوری جنوا رسمیت یافت، مجموعه‌ای از کاخ‌های خصوصی متعلق به خانواده‌های اشرافی شهر را شامل می‌شد که بر اساس قرعه‌کشی یا "رولی" (فهرست‌ها)، برای میزبانی از مهمانان عالی‌رتبه دولتی، سفرا و شخصیت‌های برجسته‌ای که به جنوا سفر می‌کردند، انتخاب می‌شدند. از آنجایی که جمهوری جنوا، برخلاف بسیاری از حکومت‌های اروپایی آن زمان، پادشاه و در نتیجه کاخ سلطنتی برای پذیرایی رسمی از مهمانان نداشت، سیستم رولی راه‌حلی نوآورانه و عملی برای این منظور ارائه می‌داد.
کاخ جو باتیستا اسپینولا یکی از 163 کاخی بود که در این فهرست‌ها قرار داشت و به دلیل شکوه و عظمت خود، بارها برای میزبانی انتخاب شد. این نقش دوگانه (اقامتگاه خصوصی و فضای پذیرایی عمومی) به کاخ‌های رولی جایگاهی ویژه در ساختار اجتماعی و سیاسی جنوا می‌بخشید. در 13 ژوئیه 2006، به پاس اهمیت تاریخی و فرهنگی این سیستم منحصربه‌فرد، 42 کاخ از مجموعه پالازی دی رولی، از جمله کاخ جو باتیستا اسپینولا، تحت عنوان "راه‌های نو و سیستم کاخ‌های رولی جنوا" (Le Strade Nuove e il sistema dei Palazzi dei Rolli di Genova) در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیدند.
سیستم رولی نه تنها یک راه‌حل عملی برای فقدان کاخ سلطنتی بود، بلکه ابزاری هوشمندانه برای نمایش ثروت، فرهنگ، هنر و قدرت جمهوری جنوا از طریق اقامتگاه‌های خصوصی شهروندان برجسته‌اش به شمار می‌رفت. این سیستم، نمونه‌ای اصیل از یک "شبکه عمومی از اقامتگاه‌های خصوصی که برای میزبانی بازدیدهای دولتی تعیین شده‌اند" و نوعی "مهمان‌نوازی عمومی" از طریق فضاهای خصوصی بود که در اروپای آن زمان بی‌نظیر بود و به شکل‌گیری هویت شهری و غرور مدنی جنوا کمک شایانی کرد. ثبت این سیستم به عنوان میراث جهانی یونسکو، اهمیت جهانی این رویکرد نوآورانه به مهمان‌نوازی دولتی و برنامه‌ریزی شهری را تأیید می‌کند و نشان می‌دهد که چگونه جمهوری جنوا مسئولیت‌های دولتی را با منابع خصوصی ادغام می‌کرد و در عین حال به خانواده‌های اشرافی فرصتی برای نمایش اعتبار، فرهنگ و وفاداری خود به جمهوری می‌داد.
دوران خاندان دوریا و فراز و نشیب‌های تاریخی
در سال 1723 میلادی، مالکیت کاخ جو باتیستا اسپینولا از خاندان اسپینولا به یکی دیگر از خانواده‌های قدرتمند و بانفوذ جنوا، یعنی خاندان دوریا (Doria family)، منتقل شد. این انتقال مالکیت، که احتمالاً نتیجه تغییر در توازن قدرت، اتحادهای زناشویی، یا معاملات مالی بین نخبگان جنوایی بوده است، فصل جدیدی را در تاریخ این بنای باشکوه رقم زد. نشانه‌ای از این تغییر مالکیت، فانوس آویز بزرگی است که در دهلیز کاخ قرار دارد و با نشان عقاب، نماد خاندان دوریا، تزئین شده است.
تاریخ این کاخ، مانند بسیاری از بناهای تاریخی دیگر، با فراز و نشیب‌هایی همراه بوده است. یکی از رویدادهای مهم و مخربی که تأثیر قابل توجهی بر این بنا گذاشت، بمباران دریایی شهر جنوا توسط ناوگان دریایی لوئی چهاردهم، پادشاه فرانسه (ملقب به پادشاه خورشید)، در سال 1684 میلادی بود. این بمباران، که یکی از وقایع عمده در تاریخ جنوا به شمار می‌رود، خسارات قابل توجهی به بسیاری از ساختمان‌های شهر، از جمله کاخ اسپینولا (که در آن زمان هنوز در مالکیت خاندان اسپینولا یا در آستانه انتقال به دوریا بود) وارد کرد. گفته می‌شود این کاخ تنها کاخ رولی بود که در قرن هفدهم بر اثر بمباران آسیب دید.
با وجود خسارات وارده، اهمیت و ارزش کاخ به حدی بود که مالکان آن اقدام به بازسازی و مرمت آن کردند. در نتیجه این بازسازی‌ها، نمای ساختمان و فضاهای داخلی آن تا حد زیادی مرمت و بازآفرینی شدند. این بازسازی‌ها همچنین فرصتی برای به‌روزرسانی‌های سبکی مطابق با سلیقه زمان فراهم می‌کردند. توانایی بازسازی کاخ پس از چنین رویداد ویرانگری، نشان‌دهنده اهمیت مستمر کاخ و منابع قابل توجه خانواده مالک است. خاندان دوریا نیز، پس از تملک کاخ، به سنت جمع‌آوری آثار هنری و نمایش ثروت و فرهنگ خود ادامه دادند. گالری تصاویر مهمی که توسط این خانواده در کاخ تشکیل شده بود، هنوز هم در یکی از سالن‌های طبقه اشرافی (piano nobile) با چیدمان قرن هجدهمی خود قابل مشاهده است، هرچند گفته می‌شود که امروزه از غنای کمتری نسبت به گذشته برخوردار است. وجود این گالری و نشان خاندان دوریا، گواهی بر حضور و تأثیر این خانواده در تاریخ طولانی کاخ است.
کاخ اسپینولا در گذر زمان: از اقامتگاه اشرافی تا امروز
پس از قرن‌ها ایفای نقش به عنوان اقامتگاه اشرافی و مرکز نمایش قدرت و فرهنگ خاندان‌های اسپینولا و دوریا، کاخ جو باتیستا اسپینولا امروزه کاربری متفاوتی یافته است. در حال حاضر، این بنای تاریخی عمدتاً به عنوان دفاتر اداری شرکت‌های خصوصی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تغییر کاربری، سرنوشتی است که بسیاری از کاخ‌های تاریخی در شهرهای اروپایی با آن مواجه شده‌اند.
در مورد دسترسی عمومی به این کاخ، اطلاعات تا حدی متفاوت به نظر می‌رسد که نشان‌دهنده ماهیت چندگانه این بناهای تاریخی است. برخی منابع اشاره دارند که "تنها قسمت‌های بیرونی و محدوده‌ای از داخل کاخ برای بازدید عموم در دسترس است" ، در حالی که منبع دیگری به صراحت بیان می‌کند که کاخ جو باتیستا اسپینولا در شماره 6 ویا گاریبالدی "در حال حاضر مقر دفاتر است. برای گردشگران بسته است". با این حال، نباید از یاد برد که بسیاری از کاخ‌های رولی، حتی آنهایی که در مالکیت خصوصی قرار دارند یا به عنوان دفاتر اداری استفاده می‌شوند، در مناسبت‌های خاصی مانند رویداد فرهنگی "روزهای رولی" (Rolli Days) درهای خود را به روی عموم باز می‌کنند. این رویدادها فرصتی استثنایی برای بازدید از این گنجینه‌های معماری و هنری فراهم می‌آورند، هرچند کاخ خاص ویا گاریبالدی 6 به صراحت در برنامه‌های موجود از روزهای رولی گذشته برای بازدید داخلی ذکر نشده است ، اما اصل امکان بازدید از برخی کاخ‌های با کاربری مشابه در این رویدادها مطرح است. همچنین، اشاره شده است که این کاخ هنوز هم یک گالری تصاویر قابل توجه را در خود جای داده است ، که می‌تواند به معنای دسترسی محدود یا خاص برای علاقه‌مندان یا محققان باشد.
این وضعیت، در واقع، ادامه دهنده همان مفهوم "فضای خصوصی با کارکرد عمومی" است که در سیستم رولی ریشه داشت. در حالی که کاربری روزمره این کاخ‌ها ممکن است خصوصی (اداری یا مسکونی) باشد، اهمیت تاریخی و فرهنگی آنها ایجاب می‌کند که در مناسبت‌های خاص یا برای بخش‌های معینی، امکان بازدید عمومی فراهم شود. این رویکرد ترکیبی، راهی برای حفظ این میراث گرانبها و در عین حال انطباق با نیازهای جامعه معاصر است.
میراث پایدار کاخ جو باتیستا اسپینولا
کاخ جو باتیستا اسپینولا، فراتر از سنگ و گچ و تزئینات باشکوهش، میراثی پایدار از فرهنگ، تاریخ و معماری را در خود نهفته دارد. این بنا شاهدی گویا بر "قرن جنوایی‌ها" (Siglo de los Genoveses) است، دوره‌ای از تاریخ که جمهوری جنوا در اوج قدرت اقتصادی، نفوذ سیاسی و شکوفایی فرهنگی خود قرار داشت. معیارهای یونسکو برای ثبت این مجموعه، بر "تبادل مهم ارزش‌ها در توسعه معماری و شهرسازی" و اینکه این کاخ‌ها "نمونه برجسته از یک مجموعه شهری متشکل از کاخ‌های اشرافی با ارزش معماری بالا که اقتصاد و سیاست شهر تجاری جنوا را در اوج قدرت خود در قرون 16 و 17 نشان می‌دهد" تأکید دارند. این امر نشان می‌دهد که ارزش کاخ اسپینولا و دیگر کاخ‌های رولی فراتر از زیبایی‌شناسی صرف است و به درک روندهای گسترده‌تر تاریخی، اجتماعی و فرهنگی کمک می‌کند.
این کاخ‌ها صرفاً ساختمان‌هایی زیبا نیستند، بلکه اسنادی تاریخی و سه‌بعدی به شمار می‌روند که داستان جاه‌طلبی، هنر، قدرت، رقابت و تحولات تاریخی یک جمهوری دریایی بزرگ را روایت می‌کنند. آنها نمادی از یک سیستم شهری و اجتماعی منحصربه‌فرد هستند که در آن، فضاهای خصوصی به صحنه‌ای برای نمایش اقتدار عمومی تبدیل می‌شدند. حفظ، مطالعه و امکان بازدید از این کاخ‌ها، حتی به صورت محدود، به نسل‌های امروز و آینده امکان می‌دهد تا با یکی از دوره‌های کلیدی و درخشان در تاریخ اروپا و مدیترانه ارتباط برقرار کرده و از غنای فرهنگی و هنری آن بهره‌مند شوند.
سخن پایانی
کاخ جو باتیستا اسپینولا در ویا گاریبالدی جنوا، گوهری درخشان در میان مجموعه بی‌نظیر کاخ‌های تاریخی این شهر و نمادی از دوران طلایی جمهوری جنوا است. این بنای باشکوه، با معماری چشم‌نواز، تزئینات هنری غنی و تاریخ پرفراز و نشیب خود، نه تنها یک جاذبه گردشگری، بلکه سندی زنده از فرهنگ، هنر، قدرت و نوآوری یک ملت است. هرچند دسترسی عمومی به تمامی بخش‌های آن ممکن است به دلیل کاربری فعلی محدود باشد، اما نفس وجود چنین شاهکارهایی و تلاش برای حفظ و معرفی آنها، گامی مهم در جهت پاسداشت میراث فرهنگی بشری است. این کاخ و همتایان آن در ویا گاریبالدی، همچنان داستان شکوه و عظمت جنوای قدیم را برای بازدیدکنندگان و علاقه‌مندان به تاریخ و هنر بازگو می‌کنند و ما را به قدردانی از این نمونه‌های باشکوه معماری که تاریخ غنی ایتالیا را در خود جای داده‌اند، دعوت می‌نمایند.